„Wigilijny teatr Słowa”
warsztaty arteterapeutyczne dla osób niepełnosprawnych opracowanie dr Dariusz Piotr Klimczak
Magia wieczoru wigilijnego
jest jedyna w swoim rodzaju.
Oprócz przesłania pokoju, radości,
gościnności, pojednania, przede wszystkim zaś
chrześcijańskiej miłości, bardzo ważna rolę odgrywa słowo.
To słowo sakralne odczytane przed wigilią
z Ewangelii św. Łukasza (2, 1-20), ale także słowo poetyckie
i wyrażone w życzeniach świątecznych.
„Słowo, które stało się ciałem”
wymaga, aby wraz z tradycyjnym łamaniem się opłatkiem
w tę wigilijną noc, „przełamała” się każda noc w życiu człowieka.
W tym uniwersalnym symbolu objawia się
„chleb, który zstąpił z Nieba”,
a zarazem coś więcej niż tradycja: po prostu zwyczajny,
ludzki gest i ciągła potrzeba – niekiedy tak trudnego – pojednania/przebaczenia/przełamania.
Wigilijny Teatr Słowa oddaje to,
co w nas najświętsze i najpiękniejsze.
W tym jednoczącym nas wszystkich geście przekazujemy najważniejsze skarby modlitwy, pamiątek, zwyczajów,
obrzędów, kolęd, Gwiazdki, uroków (i smaków) wigilijnego stołu (m.in. kutii, makiełek, łamańców, karpia), życzeń, prezentów i tego, co trudno wyrazić, a co na zawsze pozostaje tajemnicą w sercu każdego, któremu droga jest ta
„Święta Noc, co zajaśniała”.
Wigilijny Teatr Słowa to zetknięcia Nieba z Ziemią,
wieczności z doczesnością. Wizyta Aniołka, czy – jak w Wielkopolsce „Gwiazdora”, zewsząd jeszcze obecne szopka, choinka, jasełka, kolędowanie – wyrastając z dwóch kręgów kulturowych: dworskiego i chłopskiego – w „Europie ojczyzn” przemieniają się w uniwersalne misterium z typowo polskim duchem.
Niech ta Noc na długo i na zawsze utrwali się w pamięci
i stanie się świadectwem chwili, która oby trwała wiecznie,
bo jest taka piękna!
zapraszamy na warsztaty on-line
dostępne na kanale KUK ART COMPANY na YOU TUBE
„Magia Świąt – wigilijna obrzędowość w starych obyczajach”
„Scenografia wigilijnego stołu”
„Teatr świątecznych przesądów i zwyczajów,
wierzenia i tradycja złotego orzeszka”
„Anielskie dzwonienie i łańcuchów zniewolenie”
„A słowo stało się ciałem! Każdy może zostać poetą!”
Warsztaty zrealizowano dzięki wsparciu dla jednostek prowadzących działalność kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca
ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, w ramach umowy: nr 1997, FWK/IMIT/2020
Warsztaty motywujące, umuzykalniające
i rozwijające poprzez sztukę oraz aktywność sportową.
Aktywizacja osób niepełnosprawnych
w dziedzinach artystycznych i sportowych opracowała Anna Staśkiewicz
Niepełnosprawność nie jest żadną przeszkodą
dla osób z niepełnosprawnościami
w realizacji siebie poprzez sztukę czy sport.
Co więcej, osoby niepełnosprawne bywają
w praktyce bardziej sprawne
niż niejeden z nas i odnoszą ogromne sukcesy
w wielu dziedzinach.
To bardzo inspirujące i motywujące!!!
Współczesny świat daje osobom niepełnosprawnym
wiele możliwości rozwoju ich artystycznych zdolności
i sportowych talentów.
Osoby, które utraciły sprawność
mogą realizować się w różnych rolach,
zarówno tych społecznych, jak i zawodowych.
Każdego dnia możemy spotkać osoby niepełnosprawne,
które są znakomitymi artystami, wyróżniającymi się pracownikami, wspaniałymi rodzicami, aktywnymi turystami, wyczynowcami,
a także osobami, które z wielką charyzmą
realizują swoje marzenia i pasje.
Coraz częściej słyszy się także o osobach niepełnosprawnych,
które osiągają ponad przeciętne sukcesy w muzyce,
rękodziele oraz sporcie.
Oto przykłady wyjątkowych osiągnięć osób niepełnosprawnych:
Grzegorz Płonka – niepełnosprawny geniusz z Podhala. Niektórzy twierdzą,
że potrafi zagrać utwory Beethovena
lepiej niż sam kompozytor!
U 14-letniego Grzegorza stwierdzono
ciężki niedosłuch zmysłowo-nerwowy.
Okazało się wówczas, że mimo niedosłuchu
ma on doskonały słuch muzyczny.
Grzegorz chciał też rozwijać talent muzyczny
i rozpocząć systematyczną naukę gry na fortepianie.
Samodzielnie nauczył się grać trudny utwór:
I część sonaty Księżycowej Beethovena.
To była jego przepustka do nauki w szkole muzycznej
i pierwszych występów przed publicznością.
Dzięki temu utworowi został też laureatem
I Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Dzieci,
Młodzieży i Dorosłych z Zaburzeniami Słuchu
„Ślimakowe Rytmy” (lipiec 2015).
Nazwano go „Beethovenem z Podhala”,
a jego piękną pianistyczną interpretację
chwalili znani muzycy i krytycy.
„ŚLIMAKOWE RYTMY”
WYJĄTKOWY MUSICAL DLA GŁUCHO-NIEMYCH
Musical o tytule „Przerwana cisza”
miał swoją premierę dokładnie 14.09.2019 r.
Pomysłodawcą i autorem libretta jest światowej sławy
otolaryngolog prof. dr hab. n. med. dr h.c. multi Henryk Skarżyński
– twórca Światowego Centrum Słuchu w Kajetanach.
Przeprowadzone przez Profesora pionierskie
operacje przywróciły do świata dźwięku
wielu uzdolnionych muzycznie pacjentów,
którzy dzięki udanym operacjom i rehabilitacji
mogą nie tylko rozwijać słuch i mowę,
ale także swoje muzyczne pasje i talenty.
Zainspirowany ich historiami profesor Henryk Skarżyński
stworzył wydarzenie, podczas którego artyści-pacjenci zaprezentowali swoje talenty szerokiej publiczności
podczas Międzynarodowego Festiwalu Dzieci i Młodzieży „Ślimakowe Rytmy”.
Sukcesy artystów oraz powodzenie Festiwalu
dały profesorowi Henrykowi Skarżyńskiemu
impuls do stworzenia libretta musicalu
opowiadającego prawdziwe historie wyleczonych z głuchoty pacjentów. FESTIWAL „ZACZAROWANA PIOSENKA”
Festiwal Zaczarowanej Piosenki to ogólnopolski,
kilkuetapowy konkurs dla utalentowanych wokalnie
osób z niepełno sprawnościami, podczas którego
chore dzieci występują w duetach z pełnosprawnymi artystami.
Organizatorami projektu są
Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”,
przy współpracy Telewizji Polskiej SA.
Finaliści FZP występują co roku
w czerwcowym koncercie finałowym
– w duetach z największymi gwiazdami polskiej piosenki.
Laureaci Festiwalu Zaczarowanej Piosenki
otrzymują Statuetki Zaczarowanego Ptaszka i stypendia,
które pozwalają im doskonalić umiejętności wokalne.
Sukcesy osób niepełnosprawnych w rękodziełach:
W Gmachu Sejmu Śląskiego jest organizowany
„Świąteczny Kiermasz Rękodzieła Osób Niepełnosprawnych”.
Wydarzenie promuje twórczość i rękodzieło
osób niepełnosprawnych oraz sprzyja ich integracji społecznej.
W tym roku do udziału w kiermaszu zgłosiło się ogółem:
68 jednostek wraz z 300 osobami.
W Kielcach regularnie odbywają się
Międzynarodowe Targi Rzemiosła Artystycznego „Rękodzieło”.
Goście mogą podziwiać prace artystów,
szukać dekoratorskich inspiracji,
a także wzbogacić się o niepowtarzalne przedmioty.
Nie brakuje niekonwencjonalnych kolekcji odzieżowych.
Tradycją targów są warsztaty rękodzieła
prowadzone przez twórców,
którzy prezentują na żywo,
jak powstaje coś z niczego.
WIELKIE SUKCESY NIEPEŁNOSPRAWNYCH W SPORCIE
21-letni Amerykanin Chris Nikic został pierwszą osobą
z zespołem Downa, która ukończyła wyczerpujące zawody
– triathlon Ironman.
Wyścigi organizowane są na dystansach:
3,86 km pływanie, 180,2 km jazda na rowerze
i 42,195 km maratonu !!!
Jest to bardzo wymagające przedsięwzięcie sportowe.
Ludzie startujący w zawodach przygotowują się do nich latami,
często mimo dobrej sprawności fizycznej i regularnych treningów wielu nie jest w stanie stawić czoła wymogom tej złożonej
i wyczerpującej dyscypliny .
W ciągu 16 godzin, 46 minut i 9 sekund 21-letni Amerykanin przepłynął, przejechał na rowerze, a następnie przebiegł wspomniane odległości i tym samym zwyciężył.
Droga do sukcesu 21-latka zaczęła się 3 lata temu,
gdy ojciec chłopca, Nik Nikic, zauważył
stopniowy spadek formy u syna.
Zachęcał go wówczas,
by każdego dnia stawał się o 1 proc. sprawniejszy.
Trening zaczął się od jednej pompki.
Następnym celem 21-latka jest udział w zawodach
Olimpiad Specjalnych, które mają się odbyć
w Orlando na Florydzie w 2022 roku.
Są to zawody sportowe w wielu dyscyplinach
dla zawodników z niepełnosprawnościami fizycznymi .
W tym także niepełnosprawnych z problemami mobilności,
po amputacjach kończyn, z utratą wzroku i porażeniem mózgowym.
Odbywają się zawody letnie i zimowe.
Paraolimpijczycy mimo ograniczeń w pewnych aspektach życia
są mocno zmotywowani i perfekcyjnie wytrenowani.
Charakteryzują się więc wydolnością fizyczną
i możliwościami znacznie przewyższającymi
możliwości człowieka, , który nie jest sportowcem.
Skutecznie potrafią nawiązać rywalizację z pełnosprawnymi sportowcami.
Kolejnym przykładem osoby,
która wspaniale radzi sobie ze swoją niepełnosprawnością,
jest Angelika Chrapkiewicz-Gądek
To dziewczyna, która korzysta z życia o wiele intensywniej,
niż niejedna, w pełni zdrowa osoba.
Angelika Chrapkiewicz-Gądek jest licencjonowanym nurkiem.
Pomimo że cierpi na rdzeniowy zanik mięśni
ma swoim koncie ma ponad 100 nurkowań,
głównie w Morzu Czerwonym i na Adriatyku.
Angelika od wielu lat jest związana
ze Stowarzyszeniem „Nautica”, które zajmuje się
nauczaniem nurkowania osób niepełnosprawnych.
Przez 8 lat pełniła w nim funkcję Prezesa, organizując wiele nurkowych i integracyjnych wypraw dla ponad 300-stu certyfikowanych niepełnosprawnych nurków.
…Choruję od 3 roku życia, więc w zasadzie od zawsze jestem osobą z niepełnosprawnością. wielokrotnie słyszałam, że powinnam mieć pracę siedzącą, spokojną. Ale ja nie odpuszczałam marzeń, a moi najbliżsi bardzo mocno we mnie zawsze wierzyli….
– opowiadała Angelika Chrapkiewicz-Gądek.
Osiągnięcia Angeliki Chrapkiewicz-Gądek
• Brała udział w pierwszej polskiej wyprawie
osób z niepełnosprawnością na najwyższe wzniesienie Afryki
– Kilimandżaro (5895 m n.p.m.).
Jako pierwsza osoba na świecie z taką niepełnosprawnością
dotarła na wysokość 5200 m n.p.m.
• W 2016 roku jako pierwsza osoba poruszająca się na wózku
zdobyła najwyższy szczyt Polski, Rysy (2499 m n.p.m.).
Podejście od strony polskiej.
Angelika Chrapkiewicz-Gądek uczestniczy także
w różnych projektach przełamujących stereotypy
na temat osób niepełnosprawnych.
Sądzę, że każdy z przytoczonych przykładów dowodzi tego, iż każdy niepełnosprawny może być w dziedzinie swoich talentów ponad przeciętnie sprawny i doskonały!
Anna Staśkiewicz
*** zapraszamy na warsztaty on-line
kanał KUK ART COMPANY na You Tube
Warsztaty zrealizowano dzięki wsparciu dla jednostek prowadzących działalność kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca
ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19,
w ramach umowy: nr 1997, FWK/IMIT/2020
„Język mowy, a język operowego śpiewu” opracowała Kalina Staśkiewicz
W mowie skupiamy się na komunikacie,
konkretnej treści, którą chcemy przekazać,
natomiast podczas śpiewu zwracamy uwagę
przede wszystkim na brzmienie,
jakość dźwięku oraz przekaz emocji.
Szczególną formą wypowiedzi wokalnej jest operowy śpiew.
Opera to najdoskonalsza forma utworu scenicznego.
Łączy tekst (libretto) i muzykę,
grę aktorską, reżyserię której zadaniem jest
poprowadzenie widza przez cały utwór
tak aby sceny kameralne,
monologi, dialogi oraz monumentalne fragmenty
splotły się w czytelną całość.
Nie jest to proste zadanie kiedy w sceniczną akcję
zaangażowanych jest nieraz nawet 100 osób jednocześnie,
i każda z nich śpiewa inny tekst oraz odmienną melodię.
Do tego dochodzi obraz całości tworzony
przez scenografię, kostiumy, światła
oraz układ choreograficzny tańczony przez balet.
Słowem opera: to forma niezwykle skomplikowana
i opierająca się na syntezie wielu artystycznych sztuk.
Wykonywana przez duży zespół: śpiewaków – solistów,
chóry, orkiestrę z dyrygentem na czele, balet w teatralnej oprawie.
Do opery przychodzimy by posłuchać wyjątkowego śpiewu. Operowe wokalizy jak żadna inna forma wokalnej wypowiedzi obrazują emocje i uczucia.
Akcja odbywa się w sytuacji scenicznej:
w dialogach między solistami,
między chórem a solistami,
w duetach, tercetach, kwartetach.
Jednak najmocniej przeżywa się
i zapamiętuje moment,
gdy śpiewak staje na scenie
i prezentuje z całym zaangażowaniem
swój wewnętrzny monolog.
Kiedy ten przekaz jest prawdziwy i pełen ekspresji u słuchaczy pojawia się dreszcz emocji i wzruszenie.
Osobiste uczucia śpiewającego artysty,
jego stosunek do tego co ma miejsce w akcji
nadają charakter i sens operowemu dziełu.
Dlatego to właśnie aria pokazuje to,
co dzieje się w duszy postaci i dlatego
stanowi najbardziej wzruszający
element każdej opery.
Obie te czynności mają jednak wspólny mianownik.
W czasie spokojnej rozmowy
nasze zewnętrzne mięśnie
nie zakłócają pracy krtani,
ponieważ to nie dźwięk jest naszym głównym celem,
lecz komunikacja.
Bardzo znany polski kompozytor Stanisław Moniuszko
wniósł ogromny wkład w polską operę narodową.
Język, jakim posługiwał się Moniuszko
propagował poprawną polszczyznę doby romantyzmu
i do dnia dzisiejszego rozbudza w kolejnych
pokoleniach sympatię do ojczystego języka,
zachęcając do jego pielęgnowania.
W jednej z najpopularniejszych oper
Stanisława Moniuszki – „Halce”
język postaci, służy rozróżnianiu warstwy
społecznych reprezentowanych przez bohaterów.
Wykonawczo śpiew w ojczystym,
polskim języku nastręcza śpiewakom
sporo trudności wynikających
z wyszukanej polszczyzny
użytej przez autora opery.
Znakomite przygotowanie
i profesjonalne studia wokalne
pozwalają artystom sprostać
wymogom każdego tekstu.
Ciekawym jest jednak fakt,
że coraz większa liczba obcokrajowców
sięga po polskojęzyczny repertuar.
Radzą sobie z różnym skutkiem.
Niektórzy jednak wypadają znakomicie.
Dla amatora zaśpiewanie poprawnie
tekstu i arii z oper Stanisława Moniuszki
jest niemożliwe.
***
zapraszamy na warsztaty on-line:
kanał KUK ART COMPANY na You Tube
Warsztaty zrealizowano dzięki wsparciu dla jednostek prowadzących działalność kulturalną w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca
ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19,
w ramach umowy: nr 1997, FWK/IMIT/2020
Uzdrawiająca moc dźwięku i śpiewu w codziennym życiu
Śpiewaj światu swoją pieśń!!!
Bowiem śpiewać nie tylko każdy może,
ale ponad wszystkim Każdy powinien!!!
Od wielu lat ubolewam nad tym, że muzyka
w nauczaniu ma niezwykle marginalne znaczenie.
Od czasów Karola Szymanowskiego,
aż do początków wieku XXI polscy muzycy,
profesorowie, edukatorzy, a nawet lekarze
walczyli wręcz, by muzyka była bazą wyjściową
w procesie nauczania i rozwoju człowieka,
by mogła ona funkcjonować jako sztuka powszechna.
Za priorytet stawiano rozwój zainteresowań
muzycznych dzieci w nauczaniu początkowym,
zwanym dziś zintegrowanym.
Moja prababka, wybitna prymistka kapeli ludowej,
Bronisława Dziadoń – Konieczna edukowała muzycznie
całe pokolenia muzykantów, a czas który dzieci i młodzież gór
poświęcała na naukę śpiewu, gry na instrumentach oraz taniec
był nieodzownym elementem każdego dnia.
Moje wieloletnie doświadczenia
w prowadzeniu zajęć umuzykalniających
oraz praca z dziećmi niepełnosprawnymi dowodzą,
że dzieci i młodzież uczestnicząca
w artystycznych spotkaniach ma ogromną potrzebę
i niezwykłą umiejętność wyrażania siebie
poprzez muzykę.
Dzieci chętnie i bardzo czytelnie komunikują
swoje najskrytsze emocje oraz nastroje
za pomocą śpiewu i dźwięków.
Śmiało opowiadają o sobie i swoich pragnieniach
śpiewając spontaniczne frazy
i improwizując głosem wymyślone przez siebie melodie.
Zahamowania i emocjonalne blokady,
podczas wypowiedzi artystycznej znikają.
Dźwięk sprawia, że na twarzach muzykujących osób
pojawia się uśmiech, spontaniczna ekspresja
i chęć podejmowali aktywność ruchową.
W obcowaniu z muzyką
najsilniejsze działanie aktywizujące
i terapeutyczne ma śpiew.
Podczas śpiewania umysł dziecka aktywizuje pracę obu półkul mózgowych.
Śpiew determinuje potrzebę korelacji
wielu aspektów jednocześnie :
melodyka, rytmika, tempo, intonacja,
dynamika, barwa i interpretacja tekstu.
Dlatego niezmiennie od lat namawiam wszystkich:
Śpiewaj! Śpiewaj tak jakby nikt Cię nie słyszał!
Kładę ogromny nacisk na problem
akceptacji własnego głosu,
Staram się przekonać swoich słuchaczy,
że najpiękniejszym i najlepszym głosem na świecie
jest ich własny głos,
niepowtarzalny „osobniczy sygnał” ,
który pozwala im na komunikowanie światu
kim są i czego pragną.
Zetknięcie z wielorakością brzmień,
kolorów, mocy, zmiennej artykulacji różnych głosów
pozwala na odnalezienie we własnym głosie
atutu niepowtarzalnej osobniczej wartości,
czegoś własnego i nieporównywalnego
z innymi osobami.
Moim mottem przewodnim jest twierdzenie,
że głos to nie instrument lecz osoba.
Jest naszym śladem identyfikacyjnym,
takim samym jak linie papilarne
na opuszkach naszych palców.
Znakiem nam właściwym i niepowtarzalnym,
z którego jakością i walorami się nie dyskutuje,
uważając go jako z natury idealny i dla nas
najdoskonalszy z możliwych.
W przeciwieństwie do dzieci pełnosprawnych,
dzieci niepełnosprawne dużo szybciej
i bezkrytycznie przyjmują prawdę
o pięknie własnego głosu, ciesząc się ze swojego brzmienia,
śmiało eksperymentują i zaprzyjaźniają się z dźwiękiem
oraz barwą emitowanych przez siebie tonów.
Dlatego też bez oporów wyśpiewują
i powtarzają zadane melodie,
wykazując się dużą inwencją twórczą.
Dla dzieci pełnosprawnych problemem jest wyśpiewanie,
czy nawet wyrecytowanie na długich sylabach własnego imienia,
czują się zawstydzone, sparaliżowane, a głos grzęźnie im w krtani.
Dużo więcej czasu zajmuje zdejmowanie im
zbroi krytycznego myślenia o własnym głosie,
który traktują z rezerwą, obawiając się krytyki
i porównań z gwiazdami pop kultury,
czy uczestnikami talent show.
Przyjmują postawę „nie umiem, nie potrafię,
mam brzydki głos, fałszuję, słoń mi na ucho nadepnął”.
Dzieci niepełnosprawne mają tutaj
zdecydowanie więcej do powiedzenia.
Są otwarte na świat pomimo ograniczeń w ciele.
Śmiało wykorzystują to, co jest najbliższe
– słowo, ruch i muzykę,
dzięki czemu rozbudzają indywidualność,
pomysłowość, zaradność i samodzielność.
Praca z głosem dziecka niepełnosprawnego zyskuje duże walory terapeutyczne, szybko wzmacnia wiarę w ich własne możliwości, pomaga w budowaniu obrazu własnego „ja”.
***
zapraszamy na warsztaty on-line:
kanał KUK ART COMPANY na You Tube
W czasach gdy operowe sceny
i filharmoniczne estrady zmuszone
zostały do zamknięcia swoich podwoi
znalazłam dla muzyki Zieloną Przystań.
Korzystając z piękna natury
i otwartej przestrzeni,
wprowadziłam na chwilę operę
…pod strzechę.
W muzycznych obrazach
przywołaliśmy sceny z dramatycznej
opery „Otello” Giuseppe Verdiego
oraz fragmenty uwodzicielskich
zalotów z Don Giovanniego
Wolfganga Amadeusza Mozarta.
Zacytowaliśmy kuplety Żupana
z „Barona Cygańskiego”
Johanna Straussa
oraz neapolitańskie pieśni.
Zaprezentowaliśmy artystyczne
piosenki włoskie i ludowe.
Nie zabrakło też kolędy.
Wszak to Świąteczny czas.
Zapraszamy do oglądania on-line
na kanale KUK ART COMPANY na You Tube
Materiały zrealizowano dzięki wsparciu dla jednostek prowadzących działalność kulturalną
w dziedzinie teatru, muzyki lub tańca ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, w ramach umowy: nr 1997, FWK/IMIT/2020
